Türkmen Kardeşlerinden Başkan Dinç’e Mektup Yağdı
Suriye rejiminin ile Rusya’nın havadan ve karadan saldırılarına maruz kalan Bayırbucak Türkmenleri, Çankırı Belediyesi tarafından başlatılan kampanya kapsamında kendilerine ulaştırılan yardımlardan sonra Belediye Başkanı İrfan Dinç ve eşine duygu yüklü teşekkür mektupları yağdı.
Çankırılıların yardım kampanyasına gösterdiği duyarlılık ve Türkmen kardeşlerine sahip çıkışı karşısında bulundukları zor koşullara rağmen kayıtsız kalmayan Türkmen kardeşlerimiz, yazdıkları mektuplarla Başkan Dinç ve eşi Zeynep Perihan Dinç nezdinde tüm Çankırılılara teşekkür etti. Mektuplarında bulundukları zor koşullardan da bahseden Türkmen kardeşler, yapılan yardımları hiç unutmayacaklarını dile getirdiler.
Bayırbucak Türkmenleri adına Mustafa Kabakçı, Zehra Hacı İbrahim, Atidal Şireyki, Beyan Karali, Talal Acuş, Nedim Munla, Ragıp Mullamusa, Fuat Şerif, Yusuf Foz, Ceylan Silo, Mustafa Ummuhan, Büşra Tolha, Bera’a Şirin, Ahmet Abdulkadir, Yusufhan Çıldır, Muhammet Hatip, Emine Doğancı, Sara Derviş, Meysa Munla Ahmet, Firdevs Akça, Safa Sakallı tarafından kaleme alınan 21 teşekkür mektubu Çankırı’daki dostlarına ulaştı. Mektubu yazanların isimleri değişti ama yazdıkları acı da, minnet de hep aynı oldu.
İşte, o mektuplardan bölümler;
“Sevgili Çankırı Belediye Başkanı İrfan Dinç ve eşi Zeynep Perihan Dinç nezdinde tüm Çankırı halkına Bayırbucak Türkmenleri olarak teşekkür mektubumuzdur.
Bayır Bucak Türkmenlerinden size bir değil milyonlarca teşekkürlerimiz var. Biz iyi anladık yalnız olmadığımızı, çünkü bizi yalnız bırakmadınız. İyiliklerinizi hiç unutmayacağız. Allah sizi ve devletinizi korusun. Allah sizi bizim durumumuza koymasın. İnşallah yarın bizim memleketimiz eski haline döndükten sonra sizi bir davet edeceğim, memleketimize bir bakarsın. Özür dilerim, çünkü sizin ve bizim dedim. Yanlışım odur. Çünkü kardeşlikte biz siz yok.
Esed ve Rus uçakları hiç durmadı ve hep köylere bomba attı. Oradaki Türkmen kardeşlerimiz köylerini bırakıp sınır bölgesine gitmek zorunda kaldılar. Türkiye halkı duyar duymaz hemen yardıma etmeye başladı. Sizin yardım tırlarınızı görünce çok sevindim. Sadece beni değil birçok anne ve çocuğu sevindirdiniz. Allah razı olsun…
Ülkemde analar babalar kan ağlıyor. Bizler arkadaşlarımızın düğününü göreceğimize onları kefenler içinde gördük. Her gün sevdiklerimizin üzerine toprak atıyoruz. Buralar, bir daha anne ve babalarının ellerini tutamayacak çocuklarla dolu… Acılarımızın en yakın zamanda son bulmasını diliyoruz. Yardımlarınızı hiç unutmayacağız, asırlar boyunca çocuklarımıza ve torunlarımıza anlatarak unutturmayacağız. Hep yüreğimizde taşıyacağız.”
